فلج تارهای صوتی زمانی رخ می دهد که تکانه های عصبی به جعبه صوتی (حنجره) مختل شود. این منجر به فلج شدن ماهیچه های تارهای صوتی می شود.

 

فلج تارهای صوتی می تواند بر توانایی صحبت کردن و حتی تنفس تأثیر بگذارد. این به این دلیل است که تارهای صوتی، کاری بیشتر از تولید صدا انجام می دهند. آنها همچنین با جلوگیری از ورود غذا، نوشیدنی و حتی بزاق دهان به نای از راه هوایی محافظت و از خفگی جلوگیری می کنند.

 

علل احتمالی عبارتند از آسیب عصبی در حین جراحی، عفونت های ویروسی و برخی سرطان ها. درمان فلج تارهای صوتی معمولاً شامل جراحی و گاهی صدا درمانی است.

 

علائم

تارهای صوتی دو نوار انعطاف پذیر از بافت ماهیچه ای هستند که در ورودی نای قرار دارند. وقتی صحبت می‌کنید، گروه‌ها به هم می‌رسند و با لرزش صدا تولید می‌کنند. بقیه زمان ها، تارهای صوتی در حالت باز شل هستند، بنابراین می توانید نفس بکشید.

 

در بیشتر موارد فلج تارهای صوتی، تنها یک تار صوتی فلج می‌شود. فلج هر دو تار صوتی یک بیماری نادر اما جدی است. این می تواند مشکلات صوتی و مشکلات قابل توجهی در تنفس و بلع ایجاد کند.

 

 

علائم و نشانه های فلج تارهای صوتی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

بی کیفیتی تنفس و تغییر صدا

 

گرفتگی صدا

 

تنفس پر سر و صدا

 

از دست دادن صدای صوتی

 

خفگی یا سرفه هنگام بلعیدن غذا، نوشیدنی یا بزاق دهان

 

نیاز به تنفس مکرر هنگام صحبت کردن

 

ناتوانی در صحبت با صدای بلند

 

از دست دادن رفلکس تهوع

 

سرفه های بی اثر

 

پاکسازی مکرر گلو

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

 

اگر به مدت بیش از دو هفته گرفتگی صدا بدون دلیل و مداوم دارید، یا اگر متوجه تغییر صدای غیرقابل توضیح یا ناراحتی شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.

 

 

علل

 

در فلج تارهای صوتی، تکانه های عصبی به جعبه صوتی (حنجره) مختل می شود و در نتیجه عضله فلج می شود. پزشکان اغلب علت فلج تارهای صوتی را نمی دانند. علل شناخته شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

آسیب به تارهای صوتی در حین جراحی. جراحی روی گردن یا بالای قفسه سینه  یا نزدیک آن می تواند به اعصابی که در خدمت جعبه صوتی هستند آسیب برساند. جراحی هایی که خطر آسیب را به همراه دارند شامل جراحی های تیروئید یا غدد پاراتیروئید، مری، گردن و قفسه سینه است.

 

آسیب گردن یا قفسه سینه. ضربه به گردن یا قفسه سینه ممکن است به اعصابی که در خدمت تارهای صوتی  هستند یا خود جعبه صدا صدمه بزند.

 

سکته. سکته مغزی جریان خون را در مغز  قطع می کند و ممکن است به بخشی از مغز که پیام ها را به جعبه صوتی می فرستد آسیب برساند.

 

تومورها. تومورها، چه سرطانی و چه غیرسرطانی، می توانند در یا اطراف عضلات، غضروف یا اعصاب کنترل کننده عملکرد جعبه صوتی  رشد کنند و می توانند باعث فلج تارهای صوتی شوند.

 

عفونت ها. برخی از عفونت ها مانند بیماری لایم، ویروس اپشتین بار و تبخال می توانند باعث التهاب شوند و به طور مستقیم به اعصاب حنجره آسیب بزنند.

 

شرایط عصبی. اگر شرایط عصبی خاصی مانند مولتیپل اسکلروزیس یا بیماری پارکینسون دارید، ممکن است فلج تارهای صوتی را تجربه کنید.

 

 

عوامل خطر

 

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به فلج تارهای صوتی را افزایش دهند عبارتند از:

 

تحت عمل جراحی گلو یا قفسه سینه. افرادی که نیاز به جراحی تیروئید، گلو یا بالای قفسه سینه خود دارند، در معرض افزایش خطر آسیب عصبی تارهای صوتی هستند. گاهی اوقات لوله های تنفسی که در جراحی یا برای کمک به تنفس  در صورت داشتن مشکلات تنفسی جدی استفاده می شود، می تواند به اعصاب تارهای صوتی آسیب برساند.

 

داشتن یک بیماری عصبی. افراد مبتلا به بیماری های عصبی خاص - مانند بیماری پارکینسون یا مولتیپل اسکلروزیس - بیشتر در معرض ضعف یا فلج تارهای صوتی هستند.

 

عوارض

مشکلات تنفسی مرتبط با فلج تارهای صوتی ممکن است به قدری خفیف باشند که فقط صدایی خشن داشته باشید یا آنقدر جدی باشند که زندگی را به خطر بیندازند.

 

از آنجایی که فلج تارهای صوتی مانع از باز یا بسته شدن کامل دهانه راه هوایی می شود، سایر عوارض ممکن است شامل خفگی یا استنشاق غذا یا مایعات باشد. آسپیراسیون که منجر به ذات الریه شدید می‌شود نادر اما جدی است و نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد.